به گزارش ساکرز، اگر در سال های ابتدایی شروع فعالیت لیگ برتر عنوان “جذاب ترین لیگ دنیا”، جنبه ای تبلیغاتی برای این رقابت ها داشت، اکنون کمتر کسی تردید دارد که لیگ برتر انگلیس، جذاب ترین و پرهیجان لیگ فوتبال اروپا و دنیا محسوب می شود.
هرچقدر انتظارات از تیم ملی انگلیس در تورنمنت های بزرگ کم و کمتر می شود، در مقابل لیگ برتر هر فصل سطح توقعات را بالا و بالاتر می برد.
یک دهه بعد از اینکه حضور رومن آبراموویچ و ژوزه مورینیو در چلسی، به دو قطعی منچستریونایتد- آرسنال در صدر جدول لیگ برتر پایان داد و تعداد مدعیان قهرمانی را به سه رساند، در یکی دو فصل اخیر تعداد مدعیان قهرمانی لیگ برتر از تعداد انگشتان یک دست هم فراتر رفته است.
منچسترسیتی دیگر تنها همسایه پر سر و صدای منچستریونایتد نیست و لیورپولی ها هم با راجرز از رخوت چند سال اخیرشان خارج شده اند و شاید اگر “لغزش” های هفته های پایانی فصل گذشته نبود، می شد از آنها با عنوان مدافع عنوان قهرمانی یاد کرد.
سوت آغاز دیدار امروز منچستریونایتد- سوانسی، سوت آغاز فصلی است که حتی می تواند از فصل قبل جزیره هم هیجان انگیزتر باشد.
مهمان های هلندی در جشن جزیره
برخلاف فصل گذشته، تغییر چندانی روی نیمکت های مدعیان قهرمانی لیگ برتر ایجاد نشده است. در تابستان ۲۰۱۳ سه باشگاه بزرگ لیگ برتری به دلایل مختلف فصل را با سرمربیانی جدید آغاز کردند. مانول پیگرینی در منچسترسیتی جانشین روبرتو مانچینی شد که چند هفته پیش از پایان فصل اخراج شده بود. ژوزه مورینیو جای رافا بنیتس را روی نیمکت چلسی گرفت. مربی اسپانیایی هرگز در استمفوردبریج محبوب نشد و در نهایت هم با پایان قراردادش از جمع آبی ها جدا شد. منچستریونایتد هم بعد از ۲۷ سال چهره جدیدی را روی نیمکت می دید. دیوید مویس در قامت آقای برگزیده، قرار بود وارث امپراطوری سرالکس فرگوسن باشد. اما با سپری شدن فصل، سرنوشت های متفاوتی برای این سه رقم خورد. پیگرینی با قهرمانی در لیگ برتر و جام اتحادیه، شروعی طوفانی در منچسترسیتی داشت؛ مورینیو در بازگشت به استمفوردبریج نتوانست با “اسب کوچکش” به عنوان بهتری از سومی در لیگ برتر و کناره رفتن از سایر جام ها برسد؛ و در نهایت دیوید مویس چنان بلایی به سر منچستریونایتد آورد که مدیران باشگاه از ترس از دست رفتن میراث فرگی، ترجیح دادند پیش از پایان فصل درهای خروجی باشگاه را به روی او نشان دهند. به این ترتیب، راه برای حضور لوئی فن خال به الدترافورد باز شد؛ مردی که با کارنامه ای درخشان از دو دهه مربیگری در بهترین باشگاه های اروپایی، قرار است منچستریونایتد را به روزهای خوبش برگرداند. او تنها تازه وارد جمع ۵ نفره مربیان تیم های مدعی قهرمانی است.
در بین سایر تیم های این فصل، مهمترین تغییرات روی نیمکت تاتنهام و ساوتهمپتون ایجاد ش. مائوریسیو پوچتینو بعد از فصل درخشانش در ساوتهمپتون، راهی تاتنهام شد تا به این تیم سر و سامانی بدهد و جای او را در سنت مری، رونالدو کومن، ستاره سابق بارسا و تیم ملی هلند گرفت. البته کومن کاری سختی برای تکرار نتایج خیره کننده فصل قبل پوچتینو دارد. هرچند با توجه به ستاره هایی که از تیم او جدا شده اند، حتی نگاه داشتن تیمش در لیگ برتر هم می تواند برای او دستاورد بزرگی باشد.
پل لمبرت (استون ویلا)، شان دایک (برنلی)، روبرتو مارتینس (اورتون)، آلن پاردو (نیوکاسل)، سم آلاردایس (وستهم)، استیو بروس (هال سیتی)، نایجل پیرسون (لسترسیتی)، هری ردنپ (کوئینزپارک رنجرز)، مارک هیوز (استوک سیتی)، گوستاوو پویت (ساندرلند)، گری مانک (سوانسی) جایگاه شان روی نیمکت تیم های این فصل لیگ برتر را حفظ کردند و تنها آلن اروین در وست بروم جانشین په په مل شد که در ماه می با توافق دو جانبه از این باشگاه جدا شده بود و تونی پالیس هم در فاصله ۴۸ ساعت تا آغاز فصل، جای خود روی نیمکت کریستال پالاس را به کیث میلن داد.
خرید و فروش ها؛ ولخرج ها و خسیس ها
بعد از چند فصل دست به عصا بودن در بازار نقل و انتقالات، رومن آبراموویچ در این تابستان بار دیگر سر کیسه را شل کرد تا ژوزه مورینیو همه ستاره هایی که برای تبدیل کردن تیمش به مدعی اصلی قهرمانی نیاز دارد را در اختیار داشته باشد. آنها دیه گو کاستا، فیلیپه لوئیز، سسک فابرگاس و دیدیه دروگبا را به خدمت گرفتند و تیبو کورتوا هم با پایان قرارداد قرضی اش را به جمع آبی ها برگشت. داوید لوئیز و فرانک لمپارد هم استمفوردبریج را ترک کردند تا عبور آبی ها از دوران گذار فصل گذشته، سرعت بیشتری بگیرد.
اگر چلسی گران ترین خریدهای این تابستان لیگ برتر را انجام داد، از نظر تعداد خریدها، سبد خرید لیورپولی ها پر و پیمان تر بود. البته با توجه به اینکه آنها ۸۸ میلیون یورو برای فروش لوئیس سوارس به بارسا دریافت کردند، عجیب بود که تا این اندازه در بازار فعال باشند. ریکی لمبرت، آدام لالانا، امره جان، لازار مارکووویچ، دیووک اوریگی، دژان لوورن و خاویر مانکیو، قرار است انتظار ۲۴ ساله قرمزها برای رسیدن به جام را پایان بدهند. البته از جمع اوریگی به لیل قرض داده شد اما بقیه مطمئنا در طول فصل، جزو ارکان اصلی تیم برندان راجرز خواهند بود.
این تابستان برای آرسنالی ها هم خبرهای خوبی داشت. خرید داوید اوسپینا، الکسیس سانچس، متیو دبوشی، کالوم چمبرز و بازگشت جوئل کمپبل به امیریتس، هواداران توپچی ها را بسیار امیدوار کرده است؛ هرچند ونگر هنوز نتوانسته برای میانه زمین تیمش، مهره ای در اندازه های پاتریک ویرا پیدا کند. البته مهمترین خرید سرمربی فرانسوی، نه در زمین، که روی نیمکت خواهد نشست. مصدومیت های چند فصل اخیر ستاره های آرسنال موجب شد تا ونگر برای رفع این مشکل، “شاد فورسیس”، بدنساز تیم ملی آلمان در جام جهانی ۲۰۱۴، را به خدمت بگیرد. اگر فورسیس بتواند ستاره های آرسنال در تمام طول فصل در بهترین فرم نگه دارد، شاید آنها بتوانند در این فصل به رتبه ای بهتر از چهارم برسند.
اما منچسترسیتی برخلاف فصول گذشته خریدهای چندان بزرگی انجام نداد. آنها که به دلیل نقض قانون فرپلی مالی یوفا، با جریمه ای سنگین روبرو شدند، با ترفندی جالب، فرانک لمپارد را به تیم شان اضافه کردند. ضمن اینکه باکاری سانیا، مانگالا و فرناندو را به خدمت گرفتند که اگرچه خریدهای بزرگی محسوب نمی شوند اما می تواند نقاط ضعف مدافع عنوان قهرمانی را پوشش بدهد.
و در نهایت منچستریونایتد مانند فصل گذشته چندان در بازار نقل و انتقالات فعال نبود. آنها خیلی در همان روزهای ابتدایی بازار تابستانی لوک شاو وآندر هرره را خریدند اما در ادامه خبری از خریدهای جدید نبود. آنها سخت به دنبال ویدال بودند اما این انتقال انجام نشد تا همچنان میانه میدان و مرکز خط دفاعی، دغدغه های اصلی فن خال باشند. با جدایی ویدیچ و ریو فردیناند، مدافعان جوان منچستریونایتد کار سختی در فصل پیش رو خواهند داشت و احتمالا تا پیش از پایان بازار نقل و انتقالات، فن خال چند خرید جدید خواهد داشت. به ویژه اینکه او چند بازیکن دیگر از جمله نانی، کاگاوا و خاویر هرناندز را هم در لیست فروش قرار داده اند و جدایی آنها می تواند روند خرید بازیکنان جدید را تسریع کند.
به جز مدعیان قهرمانی، سایر تیم های لیگ برتر خریدهای چندان ویژه ای نداشتند. تنها اورتون با ۳۵ میلیون یورو لوکاکو را از چلسی خرید و استوک هم بویان کرکیچ را به خدمت گرفت. اما تعجب برانگیز عملکرد را در بازار نقل و انتقالات باشگاه ساوتهمپتون داشت که مانند فروشگاه هایی که قصد تغییر شغل دارند، چوب حراج به تیمش زد. آنها ۶-۷ ستاره اصلی فصل گذشته شان از جمله ریکی لمبرت، لوک شاو، آدام لالانا و دژان لوورن را فروختند تا با اطمینان بتوان گفت که آنها نمی توانند در فصل پیش رو، نمایش های خوب فصل قبل را تکرار کنند.
پیش بینی؛ مدعیان و فانوس به دست ها
پیش بینی مدعیان قهرمانی کار سختی نیست. ۴ تیم بالای جدول فصل قبل به همراه منچستریونایتد، این فصل برای قهرمانی نبرد خواهند کرد و احتمالا سرنوشت تیم قهرمان بار دیگر به روزهای پایان کشیده خواهد شد. چلسی با بازیکنانی که جذب کرده، شانس زیادی برای قهرمانی دارد و لیورپولی ها شاید بیش از هر چیز افسوس رفتن سوارز را بخورند. آرسنال با خریدهایی که انجام داده، ثبات بیشتری خواهد داشت اما بعید است رتبه ای بهتر از سوم کسب کند. امیدواری به قهرمانی منچستریونایتد هم کمی خوش بینانه به نظر می رسد؛ مگر اینکه فن خال چند خرید خیلی خوب انجام بدهد و البته بازیکنان جدید هم بتوانند در سیستم ۲-۵-۳ او بلافاصله جا بیفتند.
در پایین جدول هم به جز تیم هایی تازه صعود کرده برنلی، کوئینزپارک رنجرز و لسترسیتی، احتمالا کریستال پالاس، ساندرلند و ساوتهمپتون هم برای بقا خواهند جنگید. البته تا آن زمان، ماه ها باقی مانده و شاید هیچ کدام از این پیش بینی ها به واقعیت تبدیل نشود اما آنچه با اطمینان می توان گفت این است که بی تردید یک فصل پرهیجان یگر در لیگ برتر در پیش است؛ خودتان را آماده کنید.
