آندره‌آ پیرلو

آندره‌آ پیرلو

 

آندره‌آ پیرلو (به ایتالیایی: Andrea Pirlo) هافبک ملی پوش ایتالیایی است و هم اکنون با شماره ۲۱ برای باشگاه یوونتوس بازی می‌کند.

وی به جهت بازی سازی و ضربه‌های آزاد استثنائی شهرت فراوانی کسب کرده‌است. پیرلو که همراه با تیم ملی ایتالیا نایب قهرمانی در یورو ۲۰۱۲ و قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ را در کارنامه دارد.در نقش هافبک دفاعی بازیساز در تیم ملی و تیم یوونتوس عمل می کند.پیرلو به خاطر تکنیک، دریبل، دید عالی،تخصص عالی در ضربات آزاد و شوت و پاس های بلند و دقیق تحسین شده است.هم تیمی هایش در تیم ملی ایتالیا به او لقب معمار را داده‌اند زیراپاس های دقیق او سبب گل های فراوانی برای تیم ملی شده است.در چند سال اخیر هواداران یوونتوس به او لقب استاد داده‌اند. پیرلو در رده های زیر۱۵ زیر۱۸ و زیر ۲۱ برای تیم ملی ایتالیا بازی کرده است و در جام قهرمانی زیر۲۱ سال اروپا مقام قهرمانی را برای تیمش به ارمغان آورد.او همچنین جز تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۲ و دارای مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ است.در جام جهانی ۲۰۰۶ پیرلو بهترین پاسور گل و در ۳ بازی هم بهترین بازیکن میدان شناخته شد.و توپ برنز(سومین بازیکن برتر جام)و همچنین جز تیم منتخب جام جهانی شد.او همچنین جز تیم منتخب یورو ۲۰۱۲ بود و همچون در سه بازی برترین بازیکن زمین شناخته شد. همراه با میلان او دوبار جام قهرمانی باشگاه های اروپا(۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)،دو بار سوپرکاپ باشگاه های اروپا(۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)،یک بار جام قهرمانی باشگاه های جهان(۲۰۰۷)،دو قهرمانی در سری آ ایتالیا(۲۰۰۴ و۲۰۱۱)،یک سوپرکاپ ایتالیا(۲۰۰۴)و یک جام حذفی ایتالیا(۲۰۰۳)را کسب کرده است.در ۲۰۱۲ و به همراه یوونتوس قهرمانی در سری آ و جام سوپرکاپ ایتالیا را از آن خود کرد. او همچنین مقام سوم،دوم و چهارم بهترین بازیساز جهان را در سال های۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ توسط موسسه ی IFFHS(فدارسیون بین‌المللی تاریخ فوتبال) را از آن خود کرده است.او همچنین چهارمین بازیکن برتر یورو ۲۰۱۲ بود و او همچنین در سال ۲۰۰۷ هفتمین بازیکن برتر جهان و پنجمین بازیکن سال ۲۰۰۷ و هفتمین بازیکن برتر جهان در ۲۰۱۲ را از آن خود کرد.در ۲۰۱۲ پیرلو برترین بازیکن سری آ و جزنی از تیم فصل سری آ بود.

اوایل زندگی

در سال ۱۹۹۵ و در مقابل رجینا اولین بازی خودش برای تیم برشا را انجام داد.بعد از پیوستن به تیم اصلی،توسط مربی وقت،اینتر میرکا لوتشیکو،به اینتر آورده شد.پیرلو خریداری شد ولی نتوانست در تیم اصلی جای باز کند و به همراه اینتر در فصل ۹۹-۱۹۹۸ مقامی هشتمی سری آ را کسب کرد.فصل بعد او به طور قرضی به رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت ولی دوباره در تیم ذخیره ها بود،در این فصل فقط چهار بار برای اینتر بازی کرد و نیم فصل دوم را در تیم قبلی اش ،برشا، به صورت قرضی گذراند.

تیم‌های باشگاهی

میلان

مشهور است که پیرلو از الگوی خود موسی ساب تقلید می کند.بعد از سه فصل نه چندان خوب در اینتر،او به رقیب همشهری آث میلان پیوست.مبلغ قرارداد۳۵ لیره ی ایتالیا(۱۸ میلیون دلار)بود.هر چند که این قرارداد به صورت معاوضه ی پیرلو با درزن برنکیچ به میلان منتقل شد و میلان از این معاوضه ۹ میلیون دلار سود کرد.در این بین چندین معاوضه ی دیگر هم انجام شد که شامل تعویض کرسیتین بونوچی در اینتر به جای ژولی در میلان،و تعویض متیو بوگانی در اینتر به جای پائولو گینسترادر میلان بود. در میلان و زیر نظر کارلوآنجلوتی او راه خود را پیدا کرد و به یکی از بهترین بازیساز های دفاعی جهان و یکی از بهترین ضربات آزاد جهان تبدیل شد.در میلان ۲ بار قهرمانی سری آدر سال های ۲۰۰۴ و۲۰۱۱ و جزئی جدانشدنی از هافبک های تیم میلان بود که قهرمانی در جام قهرمانی اروپا در سال های ۲۰۰۳ و۲۰۰۷ رسیدند.در ۲۰۰۵ او دومین بازیساز برتر جام باشگاه های اروپا بود که با چهار پاس گل نقش عمده ای در رسیدن به فینال آن جام راداشت. هر چند با از دست دادن پنالتی اش و گرفته شدن شوتش توسط میرکو دودک،ستاره ی فراموش شده ی آن جام به حساب آمد. پیرلو کارش را با نقش هافبک هجومی آغاز کرد ولی در برشا و زیر نظر کارلو مازونه سرمربی برشا به هافبک دفاعی بازیساز تبدیل شد و روبرتو باجو نقش هافبک تهاجمی را بر عهده گرفت.شاید قابل توجه ترین پاس او در برشا دادن پاس بلندش به روبرتو باجو بود که سبب گل تساوی روبرتو باجو در ورزشگاه دلال پی تورین و مقابل یوونتوس شد.در میلان فاتح تریم و کارلو آنجلوتی با بازی دادن به پیرلو در مقابل هافبک های هجومی مثل روی کاستا و کاکا سبب پیشرفت بازی او شدند و او توانست در نقش هافبک همه کاره عمل کند.او به همراه دو دوستش کلارنس سیدورف و گنارو گتوزو سه هافبک اصلی میلان برای سال ها بودند.در فصل ۰۳-۲۰۰۲ او ۲۵۸۹ پاس،کنترل توپ(۱۲۳ ساعت و ۳۹ دقیقه)و ۲۰۹۳ پاس صحیح داشت.یعنی در هر مسابقه ۹۰ پاس.او نامزد بهترین بازیکن جهان و بهترین بازیساز جهان در سال ۲۰۰۷ بود که هر دوی این عناورین به کاکا هم تیمی اش داده شد.بعد از خروج کاکا و آنجلوتی درتابستان ۲۰۰۹،چلسی مبلغ ۱۲ میلیون دلار و کلودیو پیزارو را در عوض پیرلو به میلان پیشنهاد داد. هرچند که این پیشنهاد توسط باشگاه رد شد.سیلویو برلوسکونی این پیشنهاد را رد کرد و گفت که پیرلو تا بازنشستگی جزئی از تیم میلان خواهد ماند.در ۲۰۰۹ پیرلو شوتی تماشایی از فاصله ی ۳۰ متری وارد دروازه ی رئال کرد که سبب پیروزی ۳-۲ مقابل این تیم شد.در ۲ اکتبر ۲۰۱۰ پیرلو گلی از فاصله ی ۴۰ یاردی وارد دروازه ی جنوا کرد.در ۱۴ می ۲۰۱۱ میلان ۴-۱ بازی مقابل کالیاری را برد و به قهرمانی در سری آ رسید.در این بازی پیرلو به جای ماسیمو آمبروزینی به بازی آمد و این آخرین بازی پیرلو با پیراهن تیم میلان بود.پیرلو همچنین خروجش از میلان را تایید کرد، بعد از این که باشگاه قراردادش را تمدید نکرد.در آخرین فصل حضور پیرلو در میلان،او فقط ۱۷ بازی انجام داد و ۱ گل و ۳ پاس گل داد.

تیم ملی

جام جهانی ۲۰۰۶

پیرلو در مرحله ی مقدماتی با دوگلی که به اسکاتلند و از روی ضربه ی آزاد موجب تضمین صعود ایتالیا به جام جهانی شد. در بازی اول و مقابل غنااو گل اول ایتالیا را به ثمر رساند و پاس گلی را به ویچنزه یاکویینتا داد تا بازی ۲-۰ تمام شود.و بهترین بازیکن زمین شناخته شد. در بازی با آمریکا او پاس گلی به آلبرتو جیلاردینو فرستاد و بازی با نتیجه ی ۱-۱ به پایان رسید. در نیمه نهایی و در مقابل آلمان او پاس گلی را در دقایق اضافه به فابیو گرسو فرستاد و بهترین بازیکن زمین شناخته شد. در بازی با فرانسه او پاس گل تساوی بخش را به مارکوماتراتزی و از روی کرنرداد.بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شد و ایتالیا قهرمان شد.پیرلو برای بار سوم برترین بازیکن میدان شناخته شد.او سومین بازیکن برتر جام شد و توپ برنز را کسب کرد. همچنین بهترین و بیشترین پاسور گل شناخته شد.

یورو ۲۰۱۲

عملکرد مثبت پیرلو در فصل اولش با یوونتوس و قهرمانی با این تیم در سری آ موجبات دعوت او را به تیم ملی فراهم کرد و چزاره پراندلی نام او را در فهرست ۲۳ نفره برای تیم ملی جای داد.در بازی افتتاحیهو مقابل اسپانیا،پیرلو پاس گل عمقی اش را برای دی ناتاله فرستاد و سبب شد که بازی ۱-۱ متوقف شود.در ۱۴ ژوئن و بازی با کرواسی اولین گل ایتالیا را از روی ضربه ی آزاد به ثمر رساند و در بازی با ایرلند ،پاس گلش را برای آنتونیو کاسانو فرستاد.بازی با نتیجه ی ۲-۰ تمام شد و ایتالیا به مرحله ی حذفی صعود کرد. در ۲۴ ژوئن و بازی باانگلیس،بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شد و پیرلو ضربه ی پنالتی چیپ خود راوارد دروازه ی جوهارت کرد که این ضربه سبب تضعیف روحیه ی بازیکنان انگلیس و صعود به مرحله ی نیمه نهایی شد.پیرلو در این بازی بهترین بازیکن میدان لقب گرفت. در نیمه نهایی و در۲۸ ژوئن و در مقابل آلمان برترین بازیکن میدان شناخته شد و بازی با نتیجه ی ۲-۱ به سود ایتالیا به پایان رسید.در فینال و در مقابل اسپانیا،ایتالیا۴-۰ مغلوب اسپانیا شد و پیرلو به مقام نایب قهرمانی یورو رسید. او و اینیستا ۳ بار برترین بازیکنان زمین شناخته شدند و پیرلو جزئی از تیم منتخب یورو شد.

سبک بازی

پیرلو معمولاً نقش هافبک دفاعی خلاق و بازی ساز را در تیم ملی ایتالیا و یوونتوس را بر عهده دارد.پیرلو تکنیک،دریبل،کنترل،بازی خوانی و پاس دقیق نقطه ای دارد و او متخصص ضربات آزاد چه به صورت شوت و پاس را دارد.هم تیمی هایش در تیم ملی لقب معمار را داده‌اند،چون پاس های دقیق او موجبات گل های زیادی برای تیم ملی ایتالیا شده است.

دورنمای خانوادگی

آندره آ پیرلو متولد یک خانوادهٔ ثروتمند است و پدر او دارای دو مرکز بزرگ ذوب آهن می‌باشد. از آنجایی که خانواده پیرلو علاقه‌مند به بازی فوتبال هستند آندره آ را در بازی فوتبال پشتیبانی می‌کردند. پیرلو دارای یک برادر می‌باشد که ۳ سال از او بزرگ‌تر است وی همچنین خواهری دارد که ۱۰ سال از او جوانتر است.

خانواده

او یک برادر به نام ایوان دارد که از او سه سال بزرگ‌تر است و یک خواهر که از او ده سال جوانتر است. همسری به نام دبروآ و پسری به نام نیکولا دارد که در سال ۲۰۰۳ به دنیا آمده است و همچنین دختری به نام آنجلا که متولد سال ۲۰۰۶ است.

سایر اطلاعات

نامهای مستعار

Campanellino

Trilly

Metronomo

نخستین بازی ملی

نخستین بازی برای تیم ملی ایتالیا:

بازی مقابل آذربایجان

افتخارات

افتخارات المپیک:

مدال برنز فوتبال مردان – المپیک ۲۰۰۴ آتن

آندره‌آ پیرلو
Andrea Pirlo

پیرلو در حال بازی برای یوونتوس در سال ۲۰۱۲
شناسنامه
نام کامل	آندره‌آ پیرلو
زادروز	۱۹ مهٔ ۱۹۷۹ ‏(۳۵ سال)
زادگاه	فلرو ، لومباردی ، ایتالیا
قد	۱٫۷۷ متر
پست	هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	باشگاه فوتبال یوونتوس
شمارهٔ پیراهن	۲۱
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۴–۱۹۹۵	باشگاه فوتبال برشا
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۵–۱۹۹۸	باشگاه فوتبال برشا	۴۷	(۶)
۱۹۹۸–۲۰۰۱	باشگاه فوتبال اینتر میلان	۲۲	(۰)
۱۹۹۹–۲۰۰۰	→ باشگاه فوتبال رجینا (loan)	۲۸	(۶)
۲۰۰۱	→ باشگاه فوتبال برشا (loan)	۱۰	(۰)
۲۰۰۱–۲۰۱۱	باشگاه فوتبال آ.ث. میلان	۲۸۴	(۳۲)
۲۰۱۱–	باشگاه فوتبال یوونتوس	۱۰۳	(۱۲)
تیم ملی‡
۱۹۹۳-۱۹۹۴	Italy U۱۵	۳	(۰)
۱۹۹۴-۱۹۹۵	Italy U۱۶	۶	(۲)
۱۹۹۵-۱۹۹۶	Italy U۱۷	۴	(۰)
۱۹۹۶–۱۹۹۷	Italy U۱۸	۱۸	(۷)
۱۹۹۸–۲۰۰۲	Italy U۲۱	۳۷	(۱۵)
۲۰۰۰–۲۰۰۴	ایتالیا در بازی‌های المپیک	۹	(۱)
۲۰۰۲–	تیم ملی فوتبال ایتالیا	۱۰۸	(۱۳)
افتخارات[نمایش]
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۲ September ۲۰۱۳.